Dobra reputacja w transporcie – cieszmy się jak najdłużej!

Cieszmy się jak najdłużej dobrą reputacją!

Jak to mówią – Polak mądry po szkodzie, dlatego nic innego nam nie pozostaje, jak tylko uczyć się na błędach innych i unikać ich jak ognia, by nas to nie dotknęło.
Jednym z warunków nałożonych na przewoźników oraz zarządzających transportem, na mocy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 1071/2009, jest posiadanie dobrej reputacji. Abyśmy mogli ze spokojem cieszyć się stabilnym prowadzeniem firmy transportowej, musimy znać i przestrzegać kilku kluczowych artykułów:

• art. 173-175, art. 178-180, art. 189a, art. 218-221, art. 296-306 i art. 308 Kodeksu karnego,
• art. 586-589 Kodeksu spółek handlowych,
• art. 522 i art. 523 Prawa upadłościowego,
• art. 53-64 i art. 68 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,
• art. 399 i art. 400 Prawa restrukturyzacyjnego.

Oczywiście, jak to w transporcie bywa, nie obędzie się bez przepisów i konsekwencji ich nieprzestrzegania.

Zgodnie z art. 15a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym:

• Wielokrotne popełnianie poważnego naruszenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 lit. b rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, w państwie członkowskim Unii Europejskiej, może prowadzić do wszczęcia procedury cofnięcia wypisów z licencji wspólnotowej oraz zawieszenia wydawania dodatkowych wypisów z licencji wspólnotowej.

Oznacza to, że przedsiębiorca powinien prowadzić firmę tak, aby on i jego pracownicy nie popełniali naruszeń, które mogłyby narazić go na utratę dobrej reputacji. Regularne kontrolowanie zarówno zmian w przepisach, jak i zachowań zatrudnionych kierowców pod kątem naruszeń znacząco zmniejsza ryzyko utraty reputacji, a co gorsza – licencji przewoźnika.

Jeśli zostanie wszczęta procedura oceny dobrej reputacji, przeprowadzona zostanie analiza według przyjętego modelu. Wszystkie stwierdzone naruszenia weryfikowane są na podstawie przypisanych im wag. Wystarczy jedno najpoważniejsze naruszenie, aby utracić dobrą reputację. Natomiast w przypadku pozostałych naruszeń obliczany jest współczynnik uwzględniający nie tylko ich wagę, ale również liczbę zatrudnionych kierowców w ciągu roku.

Rodzaje naruszeń to:

• najpoważniejsze naruszenie (NN),
• bardzo poważne naruszenie (BPN),
• poważne naruszenie (PN).

Punktacja również nie jest skomplikowana:

• 1 NN wszczyna ocenę dobrej reputacji,
• 3 PN = 1 BPN,
• 3 BPN (w przeliczeniu na rok na jednego kierowcę) skutkują uruchomieniem procedury oceny dobrej reputacji.

Obliczenie współczynnika ryzyka utraty dobrej reputacji odbywa się według wzoru:

• W — współczynnik oceny ryzyka utraty dobrej reputacji (średnia liczba naruszeń w przeliczeniu na rok),
• n — liczba zatrudnionych kierowców,
• PN — liczba poważnych naruszeń popełnionych w kontrolowanym okresie,
• BPN — liczba bardzo poważnych naruszeń popełnionych w kontrolowanym okresie.

Jeśli współczynnik W wynosi 3 lub więcej, zostaje uruchomiona ocena dobrej reputacji.
Sam wzór na określenie współczynnika oceny dobrej reputacji wraz z listą naruszeń i ich wag został opublikowany w Rozporządzeniu Komisji (UE) 2016/403 i obowiązuje w całej Unii Europejskiej.

Przy ocenie utraty dobrej reputacji brane są pod uwagę m.in.:

• liczba naruszeń w stosunku do liczby kierowców w firmie,
• liczba naruszeń w stosunku do liczby wykonywanych operacji transportowych,
• możliwość poprawy sytuacji w firmie,
• wprowadzone działania zapobiegające naruszeniom i wdrażające dyscyplinę pracy,
• interes społeczny – organ kontrolujący ocenia, czy utrata reputacji przedsiębiorcy pociągnie za sobą inne konsekwencje, np. wzrost bezrobocia na danym terenie,
• opinia polskiej organizacji zrzeszającej przewoźników drogowych, działającej od co najmniej 3 lat, jeśli przedsiębiorca jest jej członkiem.

Jak wygląda procedura administracyjna w tej sprawie?
Pierwszym etapem jest wszczęcie postępowania administracyjnego. Kolejnym krokiem jest orzeczenie o utracie dobrej reputacji. Jeśli organ wyda decyzję niekorzystną dla przewoźnika, ma on prawo do wniesienia odwołania.

W Polsce organami uprawnionymi do wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie spełnienia wymogu dobrej reputacji przewoźnika transportowego lub osoby zarządzającej transportem są:

• Główny Inspektor Transportu Drogowego – w przypadku licencji wspólnotowej,
• Starostwo właściwe dla siedziby przewoźnika – w przypadku transportu krajowego.

Kierowcy powinni być świadomi, że nałożenie mandatu przez służby kontrolujące może być dopiero początkiem problemów dla zarządzającego transportem lub samego przewoźnika.
To na właścicielu firmy spoczywa obowiązek dbania o to, by kierowcy byli zapoznani z bieżącymi przepisami, ustawą o transporcie drogowym oraz innymi regulacjami ich dotyczącymi.